Tarık Tufan Marmara FM’de Düş Vakitleri isminde bir radyo programı gerçekleştiriyormuş zamanında. Bu programda yaşadıkları, bir radyocunun buradan yola çıkarak yazdığı hikayelerden oluşuyor Kekeme Çocuklar Korosu. Şu cümleyle başlıyor:
“Eğer hâlâ nefes alıp verebiliyorsan, hayatta bir şeyleri değiştirebilme şansın var demektir.”
Ve devamında hayatın içinden, birbirinden gerçek bir sürü deneme-hikayeyle devam ediyor kitap. Belirli aralıklarla da başlangıçtaki cümleye atıflar yapılıyor. Bu atıfların sonuncusu da “hayatta bazı şeyleri değiştiremem!” oluyor.
Bazı şeyleri değiştiremiyoruz evet. Ama bu bizi değiştirebileceklerimizden neden uzaklaştırıyor. Değişebilecek şeyler için “bir çaba gösterebiliriz, değil mi?”
KEKEME ÇOCUKLAR KOROSU
Yazar: Tarık Tufan
Yayınevi: Profil Yayınları
Web Sitesi: profilkitap.com
ARKA KAPAK METNİ
“Modern yaşam ölümü unutturur” der Ahmet Hamdi Tanpınar. Bu söz herhalde en çok 1980 sonrası kuşak için geçerli. Sadece ölümü unuttursa iyi, tüm değerleri de yapboz haline getirdi.
Popüler kültürün hızlı yayılışı ve modern yaşam tasarımları birçok hayatı ve duyarlılığı kapitalizmin çöp kutularına yuvarladı. Artık neredeyse hemen her şeyin bir “bedeli” ya da “fiyatı” vardı. Bu hızlı yaşamda kendini içlerine hapsedenler İslamcı söylemin tarafında yer alanlardı.
Elinizdeki kitap 1990-2000 yılları arasında İslamcılık söyleminin bir tarafında yer tutmuş kuşağın içinde biriktirdiklerini “dikkafalı” bir söylemle dışavurumu; bu koronun çocuklarına ulşabilmiş, kimi zaman bağıra çağıra, kimi zaman da dudak ucuyla söylediklerini anlayan kitlenin kitabıdır.
Kekeme Çocuklar Korosu içinde barındırdığı insanlar ve onların öyküleriyle kocaman bir duygu dünyasına karşılık geliyor.
